XVIII əsrin məşhur baxışlarından biri də insanın
eqoist impulslarının yaxşı məqsədlər üçün işlədiyi inancı idi, çünki mənəvi
ədalətin daxili mənası bu impulsları şüurlu formada deyil, qeyri-şüuri halda
ilahi planın bir hissəsi kimi istifadə edir. Xüsusi və ictimai fəzilətlərin bu
eyniləşdirilməsi Bernard Mandevil tərəfindən yazılmış “Arılar haqqında nağıl”
adlı satirik-poetik əsərin nəşr edilməsi ilə məhv edildi.
Milliyətcə fransız olan Mandevil 1670-ci ildə Dordrext (Hollandiya) şəhərində
anadan olmuş, Leyden şəhərində tibb təhsili almışdır. 29 yaşında İngiltərəyə köçür və ədəbiyyatla maraqlanır, əvvəlcə fransız dilindən tərcümə etməyə başlayıb, sonra isə özü şeirlər yazır. 1705-ci ildə "İncik bir arı, ya da dürüst olan fırıldaqçılar" adlı satirik əsərini nəşr edir. Daha sonra , 1714-cü ildə həmin əsər "Arılar haqqında nağıl, və ya Fərdi pisliklər – ümumi mənfəət" başlığı ilə yenidən çap olunur.
Milliyətcə fransız olan Mandevil 1670-ci ildə Dordrext (Hollandiya) şəhərində
anadan olmuş, Leyden şəhərində tibb təhsili almışdır. 29 yaşında İngiltərəyə köçür və ədəbiyyatla maraqlanır, əvvəlcə fransız dilindən tərcümə etməyə başlayıb, sonra isə özü şeirlər yazır. 1705-ci ildə "İncik bir arı, ya da dürüst olan fırıldaqçılar" adlı satirik əsərini nəşr edir. Daha sonra , 1714-cü ildə həmin əsər "Arılar haqqında nağıl, və ya Fərdi pisliklər – ümumi mənfəət" başlığı ilə yenidən çap olunur.
Arıların haqqında nağıl ya da Fərdi pisliklər, ümumi mənfəət |
Mandevilin arqumenti çox sadə idi : mənfəət özəl və
pozğun səbəblərdən görülən hərəkətin gözlənilməz bir nəticəsi olaraq
çiçəklənməyə kömək edən bir mənəvi qüsurdur. Sivilizasiyanın inkişafının səbəbi
insanın pisliyi, çatışmamazlıqları və şıltaqlığıdır. Dəbdəbəyə yönəlməni
memarlığın və sənətkarlığın inkişafı stimullaşdırır. Qarınqululuq və qadın
şıltaqlıqları ədviyyatlar, buxur və dəvəquşu lələkləri üçün uzaq ölkələrə
getməyə məcbur edir. Gəmilər və limanlar tikilir, dəniz sənəti və elm inkişaf
edir. İnsanların cinayət meyilləri məhkəmə, qanun, polis tədbirlərinin
inkişafına kömək edir. Nəticədə sabitlik artır, mədəniyyət inkişaf edir. Amma
pis əməllər olmadıqda cəmiyyətdə fəlakət baş verə bilər :
Сравните улей с тем, что было: (Arı
yuvasını, baş verənlə müqahisə edin:)
Торговлю честность погубила. (Dürüstlük
ticarəti məhv etdi.)
Исчезла роскошь, спесь ушла, (Dəbdəbə,
təkəbbür yox oldu)
Совсем не так идут дела. (İşlər heç
yolunda getmir.)
Не стало ведь не только мота, (Əliaçık
bədxərc yoxa çıxdı,)
Что тратил денежки без счета: (Hesabsız
pul xərcləyən)
Куда все бедняки пойдут, (Hara getsin
bütün kasıblar)
Кто продавал ему свой
труд? (Hansılar ki, öz zəhmətlərini satırdılar?)
Везде теперь один ответ: (Artıq hər
yerdə bir cavab var:)
Нет сбыта и работы нет!.. (Qazanacaq
və satış yoxdur!..)
Все стройки прекратились разом, (Bütün
tikintilər birdəfəlik dayandırıldı,)
У кустарей – конец заказам. (Sənətkarların
sifarişləri tükəndi.)
Художник, плотник, камнерез – (Rəssam,
qayıqçı, daşkəsən -)
Все без работы и без средств. (Hamısı
işsiz və vasitəsizdir.)
( Rus dilinə tərcümə edən. А. В. Аникина) ¹
A. V. Anikinin tərcüməsi
Beləliklə, fərdi pisliklər ilə ictimai
mənfəət arasında harmoniya var, lakin İlahi Plana görə yox, Adam Smitin
sonradan "görünməz əl" adlandırdığı heç bir şəxsin özünün məqsədli
şəkildə etmədiyi halda, bir parçası olduğu prossesə görə.
Madevilin satirası – arıların acgözlüyü
və susuzluğuna baxmayaraq bal istehsal edən bir arı şanına bənzədir
cəmiyyəti - ənənəvi inancların yenidən yoxlanılmasını asandlaşdırmaq
üçün, qəsdən təhqir etmək üçün yaradılmışdır.
Dəbdəbəli
malların istehsalı, idxal üçün moda,cinayət, hətta 1666-cı ildə Londonda baş
vermiş yanğın kimi təbii fəlakətlər, hamısı "əmək bölgüsünə" (Mandevilin termini) töhfə verir və canlı ticarət, tam məşğulluq məqsədlərinə
xidmət edir, və qənaət , mərhəmət kimi gözlənilən üstünlüklər yoxsulluq və
ticarətin ümumi durğunluğulunun səbəbi kimi göstərilir. Arıların nağılı 18-ci əsrdə
geniş müzakirə edilərək bütün aparıcı mütəfəkkirlər tərəfindən tənqid edilib. "Millətlərin sərvəti"ni yazarkən Adam Smitin onun haqqında düşündüyü heç cür
şübhə doğurmur. O, Mandevilin düşünülməmiş sosial nəticələr doktrinasının əsasını
qəbul etsə də, onun çox hissəsini rədd etdi. Mandevilin digər elmi kəşfiyyatı,
onun qənaətliliyi və israfçılığı ümumi rifahın artmasına səbəb olduğu barədə fərziyyəsini
müzakirə etməsi idi. Mandevil "yetişmiş bir siyasətçinin bacarıqlı rəhbərliyi
tərəfindən edilən xüsusi pisliklərin" ictimai faydalara çevrilə biləcəyinə
inanırdı. Bundan əlavə, əsərlərində merkantilistlərin əlverişli ticarət balansının
qorunmasının vacibliyinə inamını görmək olar. Bütün bunlar, "Ümumi maraq,
məşğulluq və pul nəzəriyyəsi"ndə Mandevili öz sələfi adlandırmağa imkan
verən C. M. Keyns doktrinasının elementlərini çox xatırladır. 1723-cü ildə
"Arıların nağılı"nın ikinci nəşri çap olunandan sonra, xalqın qəzəb
dalğası yaranır. Bir birinin ardınca əxlaqçılar müəllifi qınamağı özünə borc
bilirdi. Mandevil vaxtaşırı bu məzəmmətlərə cavab verərək, "Nağıl"nın
növbəti nəşrlərinə özünə haqq qazandırdığı mətnləri ələvə etsə də, tənqidlər kəsilmir
və mübahisələr uzun illər davam etir.
Tərcümə edən: İbrahimxəlil Məmmədov
Mənbə: Economicus.Ru
Yorumlar
Yorum Gönder