Mənim "düşüncə praktikam"
(www.denkpraxis.ch) açılandan bəri mən sual ilə qarşılaşıram: Bu nə deməkdir: Fəlsəfə
məsləhətləri? Və: Psixoloji
məsləhət
ilə fəlsəfi məsləhətləşməni fərqləndirən
nədir? Cavab asan deyil. Alman dilli ölkələrdə fəlsəfə praktikasının qurucusu
Gerd B. Achenbach aşağıdakı təsviri
vermişdir: Əgər qırıq bir ayaq varsa,
o zaman həkim olmalı, bir həkimə göstərilməlidir.
Ancaq bir ayaqla nə edə biləcəyinizi bilmək istəyirsinizsə,bir
ayaq sizə hansı imkanları nə
təklif edir? Bilmək istəyirsinizsə o zaman bir filosofa müraciət edin. bir filosof. Münsterdə praktik fəlsəfi məsləhətlər verən Andreas Mussenbrock, psixoterapiyadan aşağıdakı kimi ayrıca bir səhifə ayırır:
təklif edir? Bilmək istəyirsinizsə o zaman bir filosofa müraciət edin. bir filosof. Münsterdə praktik fəlsəfi məsləhətlər verən Andreas Mussenbrock, psixoterapiyadan aşağıdakı kimi ayrıca bir səhifə ayırır:
Psixoterapiyadan Fəlsəfə Təcrübəsini fərqləndirən nədir?
Psixoterapevtik təkliflərin müxtəlifliyi nəzərə
alınmaqla, praktik fəlsəfə ilə psixoterapiyanın sərhədlərini müəyyən etmək çox
çətindir. Ancaq fərqlər artıq hər iki fənnin tərifindən, təyinatından özünü
biruzə verir.
Psixoterapiya, 1998-ci ildə Alman Psixoterapiya
Qanunu ilə tərtib edilən "patoloji dəyərləri olan xəstəliklərin təyin
edilməsi, müalicəsi və ya yüngülləşdirilməsi" (§1, maddə 2). Digər tərəfdən
fəlsəfə praktikası, zamanımızın fərdi həyat tərzi üçün fəlsəfi düşüncəni realizə
etmək üçün bir fəaliyyətdir. Belə ki, psixoterapiya xəstələrə, fəlsəfi praktika
isə sağlam olanlara istiqamətlənir; psixoterapiya psixi disfunksionallıq, fəlsəfi
təcrübə isə şəxsi həyat tərzinə dair məsləhət verir. (Andreas Mussenbrock,
www.hentopan.dehttp: //www.hentopan.de/)
Fəlsəfə praktikası və
psixoterapiya əlbəttə ki, ilk baxışda bir çox ümumiliklərə malikdirlər. Ancaq əsas
fərq olaraq, mən buna qarşı xüsusiylə diqqət etdiyim nüans ondan ibarətdir ki,
fəlsəfi praktika müalicə olunmaq üçün deyildir. Beləliklə, fəlsəfi praktikanın
iddiası və vəzifəsi xəstələri müalicə etmək deyildir. Buna baxmayaraq tamamiylə
mümkündür ki, ruhi xəstələrin praktik fəlsəfəyə müraciət etmələri görünsün,
lakin onlar heç də müalicə almaq üçün müraciət etmirlər. Əksinə, fəlsəfi məsləhətləşmə
imkanları özünü ifadə etməyə və güzgüdə özünü görməyə imkanlar ortaya qoyur,
mühüm həyat məsələləri ilə bağlı qərarlar qəbul edilməsinə köməklik göstərə bilər.
"Psixoterapiya"
sözünün etimologiyası burada yanlış ola bilər. Platon Sokratesin diliylə özünün
"Laches" dialoqunda "psyches therapeía" (185e) sözünü
Sokratın dilində söyləməyə imkan verir. Bu müasir "psixoterapiya"
sözünün mənbəyidir. "Psix" sözü bu gün ümumi olaraq "ruh, can"
kimi və “terapiya” isə müalicə olaraq tərcümə olunur. Lakin, Platonun dövründə
"therapeía" sözü "Therapon" "qulluqçu, yoldaş, müşayiətçi"
mənasını ifadə edirdi. Psixoterapiya beləliklə ruhun müşayiəti kimi başa
düşülmüşdür. XVIII əsrdə Alman dilli coğrafiyada “Therapie” “müalicə hərəkəti”
və ya “müalicə yoldaşlığı” mənası verən “Heilbehandlung” sözünə sinonim kimi qəbul
etdilər, bununla da bu ifadə fəlsəfədən tibb sahəsinə keçərək "müalicəvi müşayiət"
mənasına gəldi.
Aşağıda mən ümumi
psixoterapiya ilə məşğul olmaq niyyətində deyiləm, ancaq xüsusilə Freud
psikanalizi ilə müəyyən qədər təmasda olacağam. Çünki psixoanaliz həmişə fəlsəfənin
tətbiqi sahəsinin müraciət edəcəyi sahə olaraq qalacaq.
Psixo və Analiz
Ziqmund Freud psixoanalizin
banisi hesab edilir. Sözün özünü tədqiqat obyektinə alarsaq bir elm kimi burada
məsələ – Nevroloq Freud öz təlimini elm kimi başa düşürdü – ruh, can, eləcə də
onun analizi və açılmasından gedir. Həm psixus həm də analiz qədim yunan sözləridir
və qədim fəlsəfədə böyük rol oynamışlar.
Fəlsəfədən əvvəl/fəlsəfədən
kənar düşüncə tərzində ruh nəfəslə birlikdə öləndə cəsədi tərk edən həyat
prinsipi olaraq qəbul edildi.
Bu, Thalesdə (Fales)
artıq ümumiləşdirilmişdir ki, canlı olan, özü hərəkət edə bilən hər şey bir hərəkət
prinsipi kimi ruha malikdir. Homerdə ruh və bədən hələ eyni identikliyə malik olsa
da, sonradan Pifaqor məktəbi bədən və ruhu müəyyən münasibətdə gördülər ki, bu
da sonralar xristianlıqda bir dəyər sistemi, sxeması kimi bəyan edilirdi: bədən
ruhun həbsxanası kimi. Həm Platon, həm də Aristoteldə ruhun fəlsəfənin əsas fiqurudur.
Platonun "Timaios" dialoqunda, ruh, əbədi var olanla mümkün olanın arasında
vasitəçilik edir. Aristotelin "Ruh haqqında" yazısı bu barədədir ki, həqiqətən
də ruh vücudumuzun canlılığını təmin edən nəsnədir.
Psixi ilə müqayisədə qədim
yunan sözü "parçalanmaq" anlamına gələn "analyein" təhlil
etmək deməkdir. Aristoteldən
bəri analiz mühüm bir fəlsəfi metod hesab edilmişdir. Bu "return - anagein" ilə sinonimdir və
verilmiş bir şeyin elementar başlanğıca doğru geri aparılmasını nəzərdə tutur.
Ruhu fəlsəfi bir şəkildə müvafiq üsulla təhlil edirəm, verilmiş ruhu bir qayda
olaraq, həyatın prinsipinə, yəni ibtidai, daha orijinal elementar bir şeyə
qaytarıram. Bu qısa
söz tarixçəsinə əsasən aydın olur ki, Psixo və Analiz iki ənənəvi, fəlsəfi
anlayışlar kimi təsvir edilir.
Buna görə də, mənə indi elə
gəlir ki, artıq Freyd psikanalizini fəlsəfi bir baxışa mövzu olmasını təmin etməyin
və fəlsəfi praktikada faydalı olan bu yüksək partlayıcı və heyecanlandırıcı
fikri məhsuldar etməyin vaxtı gəlib çatmışdır.
Söhbət müalicəsi - Ecriture automatique
Psixoanaliz
öz başlanğıcını Freydin məşhur xəstəsi Anna O. ilə götürür. O, "danışan
müalicə" (danışma müalicəsi) adlandırılan malicə üsulundan istifadə etməklə
müalicə edilən ilk xəstə idi. (Danışmaq)a katartik effekti / təsiri aid edilir.
Hansı ki bu üsulda xəstə qadın / kişi hər şeyi senzurasız və nəzarətsiz ifadə
edərək – birbaşa içəridən gələn - yeni bilgilər, nəticələr və ideyalara müyəssər
ola bilər. Freud üçün, bu senzurasız və nəzarətsiz, bir qədər ağılsızca başa
düşülən danışma şüursuzluğun öyrənilməsinə aparan bir yol yaradır ki, bunu da əvvəlcədən
bilinməyən bir yuxuya və yaxud zarafata bənzətmək olar. "Səbirli müalicə"
ideyası sonradan Surrealizm tərəfindən, xüsusilə André Breton tərəfindən ələ
alındı. O "Ekriture automatique" in-avtomatik yazı texnikasını
inkişaf etdirdi. Özünü kəşf edən bir mənbə, yaradıcılıq və bununla bağlı bir
fikir hovuzu: "özünüzü hər hansı bir yerdə rahat etdikdən sonra ,özünüz
haqqında yazılmasına icazə verin, harada ki, sizin ruhunuzu öz üzərinizdə nə qədər
mümkündürsə o qədər də uzağa konsentrasiya edə bilirsiniz. Öz yerinizi ən
passiv və ən reseptiv (qəbuledən) vəziyyətə, hansı ki siz istedadlısınız, dəyişin...sürətli
yazın, əvvəlcədən nəzərdə tutulmuş mövzu olmasın, heç nəyi saxlamadan , tez dəqiq
yazın, heç nəyi sübut etməyə çalışmayın”
Alman dilindən tərcümə
Emin Kərimov
Lebendiges
Philosophieren
Martina
Bernasconi
transcriptverlag
2005
Yorumlar
Yorum Gönder